Krachtplaatsen in Nederland en België
Sint-Lambertuskerk, Veghel
De Sint Lambertuskerk ligt aan de Deken Van Miertstraat 2 in Veghel en is een
rijksmonument.
Voor de ingang van de kerk zien we een labyrint (Zie ook:
bhic.nl).
Een kenmerk van dit labyrint is dat het één ingang heeft en één pad dat al kronkelend naar het midden gaat.
Geen doodlopende zijpaden, je kan er niet in verdwalen. Het oudste labyrint dat men gevonden heeft staat op een kleitablet en is
3200 jaar oud (Wikipedia).
Het labyrint was deel van een oude inwijdingsweg, met het volgen van het labyrint maakte men een reis naar binnen.
Een labyrint voor de ingang kon dienen om negatieve invloeden te weren, bijvoorbeeld trollen hadden een hekel aan
de kronkelpaden van het labyrint zodat ze niet naar binnen gingen.
In de Kathedraal van Chartres
ligt binnen in de kerk een groot labyrint, die gelovigen blootsvoets kunnen lopen. Zodoende heeft men het labyrint
getracht te kerstenen.
De Veghelse Lambertusparochie gaat terug tot ongeveer 1310 na nul. Reeds in 1461 zou er al sprake zijn van een
Lambertuskerk op deze locatie. De huidige kerk werd gebouwd tussen 1856 en 1862 en in 1863 in gebruik genomen
(Zie Wikipedia).
De kerk is op een krachtplaats gebouwd. Ik ben met de wichelroede rond de kerk gelopen.
De wichelroede sloeg sterk uit aan de zijkant achteraan voorbij het midden, achter de kerk en ook aan de andere zijkant
op dezelfde hoogte als aan de andere kant van de kerk.
Vooraan bij de ingang van de kerk gaf de wichelroede geen enkele
reactie, hoewel ik hier, bij het labyrint, wel een reactie verwacht had.
De kerk was open doch alleen het deel bij de
ingang was toegankelijk. Ik was natuurlijk nieuwsgierig hoe het gebied rond het priesterkoor en het altaar het zouden doen
met de wichelroede, ongeveer op die hoogte sloeg buiten immers de wichelroede sterk uit. Doch binnen was alleen het achterste
deel van de kerk toegangelijk, de rest was met een hekwerk afgesloten. De foto links is door het hekwerk heen genomen.
De kerk staat dus zeker op een krachtplek.
Ik ontdekte dat ook Hans Jilesen uit Veghel het krachtcentrum rond het altaar plaatst
(Zie Leylijnen.com)
en van een bekende vernam ik dat die het krachtcentrum nog iets verder aan de achterkant van de kerk voelde.
Ik had echter niet echt een connectie met deze plek.
Mogelijk ook omdat deze aan een drukke winkelstraat lag (de markt).