Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be
Willibrordusput, Oss
96
Geschreven in Juli 2020
De Willibrordusput vindt je aan de Willibrordusweg 81 te Oss
(Zie OpenStreetMap.org).
De huidige put dateerd van 1925 - 1926, de oorspronkelijk put en kapel wordt vanaf de 14de eeuw in schriftelijke bronnen
genoemd. De oorspronkelijke put zou zo'n 12 meter zuidelijker gelegen hebben.
Bij het putje heeft een kapelletje en een Willibrordusboom gestaan.
Men heeft hier een boomstamput opgegraven die uit de periode van 900-1250 dateerd. Hiervoor had men een reusachtige eik uitgehold die zeker
drie meter diep zat (Bron: Meertens Inst.).
Op deze locatie heeft mogelijk dus een oude Heilige Eik gestaan bij een waterbron, kenmerken van een oude heidense cultusplaats.
Deze is dan mogelijk gekerstend door er een kapelletje bij te laten bouwen. De boom was een koortsboom waar men lappen in hing
om zodoende de koorts aan de boom te binden en het was gebruikelijk een steen achter te laten op een steenhoop,
met de steen liet je je kwaal of waar je van af wou hier achter. Deze gebruiken gaan terug op voorchristelijke tradities.
Duidelijk dus een oude heidense cultusplaats, verder blijkt het onwaarschijnlijk te zijn dat Willibrordus ooit op deze locatie geweest is, dus
de tekst achter op de steen bij de bron is onjuist (foto hiernaast).
Dit komt door een leesfout waarbij men voor het woord Deosne ´van Oss´ las, doch hiermee bleek ´Diessen´
bedoeld te worden.
Lees hier meer over de Willibrordusput van Diessen.
(Bronnen: Schuyf Blz.165,
Brabantserfgoed.nl,
BD.nl,
Meertens Inst.
en StadsarchiefOss.nl).
Krachtplaats
Het putje van Oss ligt op de Peelrandbreuk,
waardoor het water omhoog gedreven wordt. Breuklijnen in de Aarde geven door hun ondergrondse spanning en sterkere energie.
(Zie: JanTimmersCultuurhistorie.nl)
Ik bezocht het Willibrordputje in Oss naar aanleiding van het handige overzichtje van bronnen van Rob Noord
(www.RobNoord.nl).
De Wichelroede trok me vrij snel richting het putje en reageerde bij het putje. Vervolgens liep ik een stukje langs de weg van het putje
vandaan, zonder reactie van de wichelroede. Daarna de andere kant op, wederom een sterke reactie bij het putje. Ik liep verder langs
de weg (van het restaurant vandaan) toen de wichelroede me schuin aan de overkant het groen in wou begeleiden.
Hier moet de oorspronkelijke locatie van het putje geweest zijn, ook daar nog steeds een krachtplek.
Het putje is weer vergezeld van een flinke boom, een stapel stenen ontbrak er nog aan.
Een mooie plaats waarvan je vanaf het terras aan de overkant op je gemak van kan genieten en op je in kan laten werken.
