Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be

De Graoveberg en de Litsberg bij Nunhem, Limburg  De Graoveberg en de Litsberg bij Nunhem, Limburg

262 Geschreven in Juni 2021  

Je vindt de Graoveberg waar het Langepad met een bruggentje over de Zelsterbeek gaat, ten noorden van de Litsberg bij Nunhem  (Zie OpenStreetMap.org).

Vanaf de St.Servaasput in Nunhem (waar je eventueel kan parkeren) is het nog geen 10 minuten wandelen naar de Litsberg, vanaf de Litsberg is het nog geen 10 minuten wandelen naar de Groave­berg. Op het kaartje zie je een U-vormig pad rond de Groaveberg, deze volgt de omtrek van de Groaveberg.

De Groaveberg is een 8 meter hoge heuvel bij een oversteekplaats over de Zelsterbeek langs het Langepad; een pad dat een van de oudste oost-west verbindingen vormt door het Leudal. Lang vermoedde men dat deze stijle heuvel een motte-berg was; een stijle heuvel met een wachttoren waar vanuit men deze oude oversteekplaats bewaakte. Archeologisch onderzoek uit 2006 heeft helaas geen enkele aanwijzing gevonden voor deze theorie. Het blijkt een natuurlijk ontstane heuvel te zijn die door mensen is afgevlakt om onbekende redenen. Er zijn geen sporen van een wachttoren of andere bebouwing gevonden. Een andere theorie was dat het een grafheuvel zou kunnen zijn, doch ook hiervoor zijn geen sporen gevonden.
Een volksverhaal verteld echter dat hier een Gravin begraven ligt. Men dacht dat deze Gravin een heks was, na de dood van deze Gravin begroef men haar onder een enorme berg in het Leudal, opdat haar geest niet zou kunnen gaan rondspoken. De berg kreeg de naam Graovinneberg, wat later verbasterde naar Graoveberg. In de volksmond wordt deze berg ook wel de Heksenberg genoemd. Rond de berg doen verscheiddenne spookverhalen de ronde. Er zouden tevens Aardmannekes rond de Groaveberg huizen...  (Bronnen: Abrahams Blz.85, 94-95, 130GPS-Wandelingen.nlHalloOnline.nlLeumolen.nl  en RondomRoermond.nl).



De Litsberg
De Litsberg ligt aan de Leubeek die zich diep in het Leudal ingesleten heeft. 'Lits' komt van het Limburgse woord 'litsen' en betekend glijden. Aan de Nunhemse kant van de Litsberg heb je een stijle 10 meter hoge zandglooiing, waar kinderen wel van af plegen te glijden. Onderaan heb je de ongeveer 20 centimeter diepe Leubeek, wat het tot een populaire speelplaats maakt.
Het dal tussen de Groaveberg en de Litsberg word in de volksmond wel de 'heksenkelder' genoemd, dit gebied is het onderwerp van verscheiddene volksverhalen. In deze regio huisden Aardmannekes, die van mensen uit de omgeving potten en pannen leenden, die ze vervolgens glanzend gepoetst de volgende dag weer teruggaven. Doch wanneer je een vuile ketel voor ze neerzette, kreeg je die nog vuiler en gedeukt terug, mogelijk hadden ze er ook nog hun behoeften in gedaan...
 (Bronnen: Abrahams Blz.11, 80-85DorpsraadNunhem.nl  en  ml5.nl - Foto)

Krachtplaatsen
Archeologen hadden niets gevonden bij de Groaveberg dat wellicht een natuurlijke heuvel zou zijn, hoogstens afgevlakt door mensen. De heuvel was wel oud en onderwerp van mythen.
Tijdens m'n vooronderzoek was ik nergens tegengekomen of dit nu wel of geen krachtplaats zou kunnen zijn, dus ben ik hier Woensdag 23 Juni 2021 gaan kijken in de verwachting dat ik hier alleen voor een mooie wandeling heen zou gaan in een schitterend natuurgebied met veel hoogteverschillen, afwisselende natuur en kronkelende beekjes. De natuur op zich is eigenlijk altijd al een krachtplaats, maar dat is niet voldoende voor een vermelding op deze website.
Ik had m'n auto geparkeerd bij de St.Servaasput in Nunhem, waar ik een paar dagen terug was geweest. Met de wichelroede in de hand liep ik in nog geen 10 minuten naar de Litsberg, waar de wichelroede op een gegeven moment heen begon te wijzen.
Ik volgde de wichelroede naar de top van de Litsberg, waarop een jonge eik stond midden in een plek zonder hoge begroeiing. Deze jonge Eikenboom stond midden op het krachtcentrum.
Vlak in de buurt stonden zeker meerdere bomen, waaronder ook oudere eiken, doch deze boom stond op het krachtcentrum met lage begroeiing om zich heen.
Vanaf de Litsberg kwam je via een smal bruggentje daterende uit de Tweede Wereldoorlog op het pad naar de Groaveberg. De wichelroede begon al op grote afstand naar de Groaveberg te wijzen, ik kreeg al een reactie toen ik nog niet op de helft onderweg was tussen de Litsberg en de Groaveberg. De Groaveberg bleek op een sterk krachtcentrum te staan!

Martin Roek