Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be
De Dorpskerk van Almen
Je vindt de Dorpskerk aan de Dorpsstraat 36 in Almen
(Zie OpenStreetMap.org).
De oudste vermelding van de naam van het plaatsje Almen dateerd van 1188 en verwijst naar een plaatsje bij de olmen; een
oude benaming voor de Iep boom. Dus een nederzetting bij de Iepen.
De oudste vermelding van de katholieke parochie van Almen komt uit 1271, doch de oudste delen van de huidige kerk; de kerktoren,
gaan niet verder terug dan de 14de eeuw. De eerst bekende katholieke pastoor vervulde zijn priesterambt tot in 1362.
Onder de vloer van het oude torenportaal uit de 14de eeuw vondt men tijdens werkzaamheden in 1834 een doopvond uit de elfde eeuw,
wat een nog oudere geschiedenis van de kerk suggereert.
Na de reformatie in de zestiende eeuw, kwam de kerk in
protestantse handen en had vanaf 1598 een protestantse predikant. De adelijke familie Van Lintelo van het naburige
kasteel de Ehze laat eind 17de eeuw / begin 18de eeuw
een crypte in kerk onder het priesterkoor aanleggen, waarin familieleden begraven werden tussen 1714 en 1817.
De meeste crypte's vindt je in Katholieke kerken onder het priesterkoor, hierin bewaarde men relieken en begroef men geestelijken
of andere belangrijke personen. De crypte in de kerk van Almen is echter aangelegd na de reformatie door protestanten, die niet zoveel
hadden met de Katholieke gebruiken.
Vanaf 1 januari 1829 was het verboden om nog overledenen in kerken te begraven, dezen werden nu alleen nog op het kerkhof rond de kerk begraven.
Rond 1849 blijkt er geen familie meer te zijn die de crypte onderhoud en besloot men om deze definitief af te sluiten
toen de kerk verbouwd en uitgebreid werd.
(Geraadpleegde bronnen:
Almencrypte.nl,
deElfMarken.nl,
Etymologiebank.nl,
KerkvanAlmen,
Reliwiki.nl,
Rijksmonumenten.nl
en Wikipedia)
Mummies
De crypte waarin de mummies gevonden zijn is vrij klein; 5,65 meter bij 4,2 meter en 1,80 meter hoog.
Tijdens een renovatie van de kerk in 1915 werd de crypte onderzocht, de resultaten van dit
onderzoek werden in 1926 gepubliceert.
Later verschenen in enkele kranten artikelen dat er tijdens het onderzoek in 1915 natuurlijke mummies gevonden waren.
Wanneer in 1966 de kerkvloer vervangen wordt, neemt men weer een kijkje in de crypte doch pas in 2019 doet men voorzichtig
onderzoek in de crypte en naar de mummies. Hoewel de crypte zelf in slechte staat was en gestut moest worden, lagen de
mummies er nog goed bij.
Aan beidde kanten van de crypte zijn tegenover elkaar ventilatie openingen die groot genoeg zijn om door naar binnen te komen, ware het niet
dat er tralies voor zitten. We zien hetzelfde bij de crypte in de Nicolaaskerk te Wiuwert,
waarbij de luchtstroom tussen de ventilatiegaten de lichamen van de overledenen gedroogd en gemummificeerd heeft.
In tegenstelling tot de Nicolaaskerk te Wiuwert kan men in de kerk van Almen niet
de crypte in; het priesterkoor is welliswaar verhoogd doch de ingang is afgesloten; in de kerk is er niets te zien van een
eventuele ingang naar een crypte (zie foto hieronder) .
In Almen gaat men wél respectvol met de overledenen om en zijn deze niet verworden
tot een toeristische atractie zoals in Wiuwert in Frieslân.
(Geraadpleegde bronnen:
Almencrypte.nl,
deElfMarken.nl,
Delpher.nl,
J. de Graaf - uit Gorssels Verleden (1926),
Almen-Mummies.pdf 2019
en
Researchgate.net 2019)
Krachtplaats
Begin november 2025 ben ik naar Almen geweest om de Dorpskerk te bezoeken. Het was een gezellig dorp met aan de ene kant van de kerk een
huisarts en aan de andere kant van de kerk een museum. De ventilatiegaten waren zichtbaar aan de achterzijde van de kerk onder het priesterkoor.
Doch toen ik hierdoor naar binnen wou kijken was er niet zoveel te zien, alleen het ventilatiegat aan de andere kant van de crypte was zichtbaar.
Ik kon alleen het ventilatiegat aan de kant van de huisarts goed fotograferen, aan de andere kant van de kerk stond daar een auto geparkeerd.
Daarom heb ik helemaal bovenaan een foto uit het publiek domein van de kerk geplaatst waarop het ventilatiegat wel goed zichtbaar is.
Nadat ik zo rond de kerk gelopen had en foto's had gemaakt en de sfeer had geproefd, ging ik met de wichelroede rondlopen.
Hierbij bleek het krachtcentrum zich bij de toren te vinden en vondt ik tevens twee energiestromen die bij de toren bij elkaar kwamen.
De sfeer was hier aangenaam.
Wigholt Vleer plaatst het krachtcentrum van deze kerk bij het priesterkoor
(zie Vleer Blz.163-164).
