Marcus van Eindhoven

Een archeologische biografie van een middeleeuws kind

Nico Arts

In maart 2002 werd in de middeleeuwse stadskern van Eindhoven een ontroerende archeologische vondst gedaan. Tijdens een kleinschalige proefopgraving in het hoogkoor van de omstreeks 1250 gebouwde en in 1860 afgebroken Catharinakerk werden de skeletresten gevonden van een tienjarig kind, dat rond het jaar 1300 dichtbij het hoofdaltaar werd begraven. Op grond van het in het gebit bewaard gebleven DNA kon het geslacht worden bepaald: een jongen.
Op het skeletje werd een doorboord Venetiaans muntje gevonden, dat met een zijden draadje aan het linnen doodskleed was genaaid. Op dit muntje staat Sint Marcus afgebeeld. Archeologen hebben de jongen daarom Marcus van Eindhoven genoemd. Het kind moet voorname ouders hebben gehad. Hij woonde vermoedelijk in het 400 meter van zijn graf gelegen motte-kasteel Ten Hage. Wellicht was zijn vader of opa kruisvader en bracht deze het Venetiaanse muntje mee naar onze streken.
Door de uitgebreide reconstructie van zijn gezicht, kleding en geschiedenis heeft Marcus een stukje van zijn verloren identiteit teruggekregen.